De zussen Carine en Honorine zijn respectievelijk 13 en 9 jaar oud. Beide meisjes lijden aan achromatopsie. Een zeldzame genetische aandoening waardoor ze zeer moeilijk licht verdragen en geen kleur onderscheiden. Hun ouders beleven de beperking van hun dochters moeilijk. Ze geloven dat de gedeeltelijke blindheid opgelost kan worden met een chirurgische ingreep. Maar niemand lijkt hen te kunnen helpen. Verdronken in onenigheid besluiten de ouders om voor onbepaalde tijd te scheiden
Mama Redempta is naast landbouwster nu ook alleenstaande moeder. Het harde werk en de opvoeding van haar twee kinderen wegen zwaar door. Haar moeder besluit haar te helpen, maar zij heeft niet voldoende geld om de kinderen een behandeling te betalen.
De oma gaat elke week plichtsbewust naar de kerk. Daar hoort ze over de hulp die kinderen zoals Carine en Honorine kunnen krijgen in het Kabgayi oogziekenhuis. De oma aarzelt niet langer en neemt de kinderen er mee naartoe.
In het oogziekenhuis gaan oma’s ogen open. Ze verneemt er het bestaan van een inclusief onderwijsproject voor slechtziende kinderen. Zonder optische hulpmiddelen – brillen met therapeutische filters die moeilijk te verkrijgen zijn – kunnen de kinderen onmogelijk naar school. Bij de orthoptist van het oogziekenhuis, worden hen optische hulpmiddelen aangereikt. Nu rest er enkel nog de kinderen in te schrijven op een school, wat een voorwaarde is om deel te kunnen nemen aan het inclusief onderwijstraject. Op aanraden van de rondreizende leerkrachten laat de grootmoeder Carine en Honorine inschrijven in één van de scholen van de Kabuga scholengroep. De toekomst van de kinderen ziet er weer hoopvol uit.
Enige tijd later besluiten de ouders om terug samen te wonen. Carine en Honorine doen het goed op school. Papa Jean Damascène is zich bewust van de impact die het inclusieve onderwijstraject heeft op de leercurve van zijn dochters. Hij schrijft in een bedankingsbrief het volgende: “Mijn vrouw en ik willen jullie vanuit de grond van ons hart bedanken voor uw liefde, uw steunbetuigingen en vooral voor de socio-medische opvolging van onze twee kinderen. Elke dag opnieuw zijn we getuige van de positieve invloed hiervan op hun dagelijks leven.”
Ondertussen hebben de zussen er een broertje bij. Hij lijdt ook aan achromatopsie. Maar geen nood, de jongen zijn toekomst is verzekerd eenmaal hij naar de kleuterschool kan.
Voor aangepaste optische hulpmiddelen moeten kinderen zoals Carine en Honorine een sessie visuele therapie volgen bij een orthoptist. Met slechts 10 euro kan u een kind met een visuele beperking visuele therapie schenken. Doe een gift.
