“Wat ik zo leuk vind aan oogzorg, is dat het een sector is waar je snel resultaten boekt. Wanneer een kind niet kan zien, dan voorzien we de nodige hulp om dat kind zicht te geven op de toekomst. De ene dag kan het niet zien omwille van een oogziekte, de dag na een operatie alweer wel. Dát maakt het zo boeiend om terug in de oogzorg actief te zijn.” Aan het woord is Joseph Banzi, de immer goed geluimde en gloednieuwe nationaal directeur van Light for the World Tanzania.
“Vandaag werken we nauw samen met de overheid.”
Ruim 20 jaar geleden studeerde Joseph af aan de Universiteit van Dar es Salaam als Bachelor of Arts in Education. Een start die hem geen windeieren zou leggen. “Doorheen mijn carrière leerde ik nauw samenwerken met overheidsinstanties. Om zaken gedaan te krijgen, is het belangrijk om op sector niveau invloed uit te oefenen.”
Licht voor de Wereld startte in 2017 met de uitbouw van een oogzorgafdeling in het Kilimanjaro Christian Medical Centre (KCMC). Toen waren we nog niet officieel erkend door de Tanzaniaanse overheid. “Het gebeurde maar al te vaak dat plaatselijke medewerkers door overheidsinstanties allerhande werd gevraagd waarom ze samenwerkten met Licht voor de Wereld. Dit hinderde hen vaak in hun werkzaamheden. Na meerdere introductiegeprekken met de bevoegde ministeries (Ministerie van Gezondheid, Ministerie van Onderwijs en het ‘Presidentieel Bureau’) heeft de Nationale Overheid ingezien dat we samen heel wat kunnen bereiken. Resultaat: sinds 2020 is Light for the World officieel erkend als ngo in Tanzania en kunnen alle lokale medewerkers zich volledig toeleggen op wat belangrijk is: kwaliteitsoogzorg en onderwijs verlenen. Vandaag werken we nauw samen met de nationale overheid. De volgende stap is om diezelfde introductiegesprekken op regionaal en op district niveau te voeren.”
Schoolscreening tijdens een mobiele kliniek.
“Train je een jongen, dan train je het volk.
Train je een vrouw, dan train je de natie.”
Op de vraag hoe hij de verdere samenwerking met overheidsinstanties ziet evolueren onder gloednieuw President Samia Suluhu Hassan, slaakt Joseph een diepe zucht. “We gaan President Magufuli missen. Hij heeft zeer veel betekend voor Tanzania. Op vijf jaar tijd slaagde hij erin om heel wat strategische projecten op poten te zetten. Huidig President Samia Suluhu Hassan werkte zeer nauw samen met President Magufuli en weet dus perfect hoe ze verder kan bouwen aan diens erfenis. Wij, het Tanzaniaanse volk, kijken de toekomst zeer hoopvol tegemoet. Weet je, wij hebben een gezegde: ‘Train je een jongen, dan train je het volk. Train je een vrouw, dan train je de natie.’ Dat is een hele verantwoordelijkheid!”, lacht Joseph.
“We laten meisjes niet achterwege in onze inclusief onderwijsprogramma’s”
Joseph startte zijn professionele carrière in het Kilimanjaro Centre for Community Ophthalmology, toen het enige oogzorgcentrum in het Oosten van Tanzania. “Oogzorg was toen nog helemaal niet ingeburgerd bij de bevolking. De mensen wisten niet exact waarover het ging en waren bang om op consultatie te gaan, laat staan om zich te laten opereren. Die angstbarrières heb ik trachten te doorbreken met de introductie van het Outreach Programme. De zogenaamde mobiele klinieken brachten oogzorg tot bij de mensen. Een medisch team deed er consultaties, verdeelde oogdruppels of – zalf en brillen. Voor een operatie konden ze mee, na veel overtuigingskracht door het medisch personeel, naar het KCMC-ziekenhuis.”
De gelijkenis met het Itinerant Teachers Programme is treffend. Hierbij trekken een twintigtal gespecialiseerde leerkrachten erop uit om in de verste uithoeken van de regio’s Morogoro en Dodoma kinderen met oogproblemen op te sporen en door te verwijzen naar district-, regionale of gespecialiseerde ziekenhuizen. In 2020 bereikten zij 6.403 kinderen.
Agnes heeft glaucoom maar kan naar school gaan met ziende leeftijdsgenootjes. © Raymond Kasoga
“Daarnaast zorgen ze er ook voor dat kinderen met een ongeneesbare visuele beperking via het inclusief onderwijsprogramma naar school kunnen gaan. In het algemeen blijven blinde en zeer slechtziende mensen gewoon thuis. Wij laten echter niemand achter! En al zeker de meisjes niet. In Tanzania en in vele andere Afrikaanse landen, is de inschrijving van meisjes in het lager onderwijs zeer laag. Ons Itinerant Teachers Programme focust om minstens de helft meisjes op te nemen. We stellen zeer goede schoolresultaten vast bij hen. In 2020 slaagde 69 procent van de jongens voor de nationale examens. Bij de meisjes was dat 76 procent. Dit toont duidelijk aan dat we in samenwerking met de Tanzaniaanse overheid een zichtbaar verschil maken.”
Schoolscreening in Kilosa.
Regionale ziekenhuizen versterken
“In 2021 blijft het onze ambitie om nog nauwer samen te werken met ministeries op nationaal, regionaal en districtsniveau. Het doel is om oogzorg zo dicht mogelijk bij de bevolking te brengen. Dit kan enkel door decentralisatie. Om dit te bereiken zetten we onder andere in op capaciteitsversterking van het medisch personeel van regionale ziekenhuizen.
Vandaag zijn er heel wat kinderen uit de regio Morogoro die 185 kilometer moeten afleggen om oogzorg te verkrijgen in het CCBRT-ziekenhuis in Dar es Salaam. Daar moet verandering in komen. We willen het oogdepartement verder uitbouwen in het regionale ziekenhuis in Morogoro. Zo kunnen ze basisoogzorg voorzien aan de kinderen die worden doorverwezen door de districtsziekenhuizen. We halen op die manier de druk van de ketel bij het CCBRT-ziekenhuis waar specialisten zich kunnen concentreren op moeilijkere chirurgische ingrepen. De meerderheid van de kinderen moet niet langer kilometers afleggen voor basisoogzorg. Bovendien versterken we de band tussen onze ngo en de Morogoro regio.
In de Dodoma regio hebben we gesprekken gevoerd met de verantwoordelijke van het referentieziekenhuis Benjamin Mkapa Hospital. Daar willen we de pediatrische oogzorgdiensten versterken. Dit project zit in de startfase. Het maakt integraal deel uit van ons komend vijfjarenplan 2022-2026.”
Laaghangend fruit
Joseph Banzi met één van onze gespecialiseerde leerkrachten.
“Eén van de redenen waarom ze me bij Light for the World Tanzania hebben aangenomen, is om nieuw leven te blazen in het Itinerant Teachers Programme. Voordat ik startte had het Ministerie van Onderwijs weinig tot geen kennis over dit programma. Doorheen mijn carrière heb ik gemerkt dat als je iets gedaan wil krijgen, je alle partners rond de tafel moet kunnen overtuigen. Het delen van ervaring en het documenteren van veldwerk is hierbij primordiaal. Het is de eenvoudigste manier om aan te tonen hoe je tewerk gaat en welke impact dit heeft op je doelpubliek. Het is laaghangend fruit.
Ik lichtte het Ministerie van Onderwijs in over onze plannen op basis van gefundeerde documentatie. Ze begrepen volledig dat we het Itinerant Teachers Programme naar een hoger niveau kunnen tillen. Ze beseffen dat ons werk een belangrijke bijdrage levert aan inclusief onderwijs. Op basis van onze ervaring en documentatie kunnen er in andere regio’s in Tanzania relatief snel en efficiënt soortgelijke inclusief onderwijsprogramma’s uitgerold worden. Zo wordt Light for the World Tanzania dé referentie voor inclusief onderwijs voor kinderen met een visuele beperking in Tanzania.
Ook jij kan onze onderwijsprojecten in Afrika steunen! Bijvoorbeeld, met 20 euro kan een kind met een visuele beperking een maand lang naar school. Doe een gift!
Foto header: Joseph Banzi (in het midden) en zijn collega ontmoeten een leerling van het programma inclusief onderwijs.
